среда, 15. мај 2013.

SPC – korak do raskola

piše: Slobodan Vasković

Demoni su obuzeli značajan dio episkopa Srpske pravoslavne crkve: tako mitropolit Amfilohije upokojava Vladu i Skupštinu Srbije (antihrišćanski i nekanonski postupak, jer pravoslavlje ne poznaje upokojenje živih ljudi), penzionisani vladika Atanasije prijeti upokojenjem premijera Srbije Ivice Dačića, a samorukopoloženi biskup hercegovački Grigorije uspio je upokojiti vladiku Vasilija. Kako stvari stoje, ovaj episkopski Orkestar za sahrane (pravoslavni ZZ top), mogao bi vrlo lako „upokojiti“ Srpsku pravoslavnu crkvu, ukoliko nastave svoj razorni pohod, čiji je krajnji cilj tron Patrijarha SPC-a.

Sva Amfilohijeva i Atanasijeva priča o bolu koji trpe zbog, kako tvde, izdaje Kosova najobičnija je obmana, baš kao i Grigorijevo moralisanje nad Kačavendinom homo-orijentacijom, potvrđenom snimcima „bratskih“ poljubaca i zagrljaja, koji su prethodnih nedelja preplavili net.

I Kosovo/Briselski sporazum i homo - Vasilije samo su moneta za potkusurivanje, dobro došla municija najvećeg kalibra za konačan obračun unutar SPC-a, koji bi se trebao desiti na majskom Saboru, što počinje krajem mjeseca. Cilj je raskrčiti put prema tronu patrijarha, obezbijediti da se idući poglavar SPC-a bira prostom većinom, odnosno čim neko od vladika dobije 50% plus jedan glas postao bi patrijarh (sada je na djelu biranje apostolskim žrijebom, gdje u posljednji krug ulaze trojica sa 50% plus 1 glasova, nakon čega se patrijarh izvlači žrijebom) i, naravno, obezbijediti većinu unutar Sabora da bi se sve planirane novotarije implementirale.

Prvi korak tog plana bilo je raščinjenje episkopa Artemija, nakon čega su Amfilohije i Atanasije „prisvojili“ Kosovo, zloupotrebljavajući dešavanja oko njega za svoje uskogrude ciljeve. Srbi koji su ostali i opstali na Kosovu, nakon svega što se desilo, sada bi trebalo da im posluže za konačni obračun unutar SPC-a i preuzimanje vlasti u crkvi. Egzodus ka Srbiji bio bi idealna varijanta za „AAG“, te „milosrdne anđele“ SPC-a.

Nakon „upokojenja“ Artemija, trojac je krenuo sa drugim dijelom plana-slabljenjem svojih protivnika pomoću sebi naklonjenih medija, u kojima im otvaraju afere, iznoseći prljavštine iz njihovog života. Iako je stvarna istina da iznose prljavštine SPC-a.

Amfilohije, Atanasije i Grigorije, može se slobodno reći, nalaze se u predizbornoj kampanji i ne biraju sredstva da dođu do cilja. (Logističku podršku daju im srbijanska Demokratska stranka i SNSD. Grigorije i Dragan Đilas zajedno su studirali i, prema riječima aktuelnog predsjednika DS, zajedno rušili Slobodana Miloševića, a Milorad Dodik između Vasilija i Grigorija, izabrao je hercegovačkog biskupa).

Interesantno je da mitroplit Amfilohije, prenzionisani episkop Atanasije i samorukopoloženi biskup Grigorije pripadaju istoj frakciji unutar SPC-a, čiji je najveći neprijatelj struja Irineja Bulovića, episkopa bačkog i portparola SPC-a, koji trenutno ima najveći uticaj unutar crkve. Interesantno je i da i Amfilohije i Grigorije gaje ambiciju da sjednu na tron nakon sadašnjeg patrijarha Irineja, ali su taj sukob ostavili za kasnije, jer im je prioritet prioriteta nadjačati Bulovića. Prvi veliki poen zaradili su udarom na Kačavendu, koji je poklonik struje episkopa Bačkog.

Vasilije je, dok je bio „u snazi“ kontrolisao najmanje 20 episkopa, i bio najznačajnija podrška Buloviću, ali je nakon homo skandala i prislinog penzionisanja među njegovim sljedbenicima došlo do velikog  „ljuljanja“ i dezorijentisanosti, pa ih sada pokušava na svoju stranu pridobiti AAG trojac. Bulovićevoj frakciji pripadaju i Pahomije, vladika vranjski, i episkop mileševski Filaret.

Njih dvojica su pod stalnom paljbom „AAG“ mašingevere; Filareta optužuju za kriminal, a Pahomija za protivprirodni blud.

Možda bi brutalna i bezočna kampanja koju vode Amfilohije, Atanasije i Grigorije mogla imati kakvo takvo opravdanje da su oni i svita što ih podržava čisti i od kriminala i od seksualnih „delikata“ (bilo da su homo ili hetero, nema razlike, jer monasi/vladike bi morali biti seksualno neživi za života), ali to uopšte nije slučaj.


Tako ni sam Grigorije nije čist, a poznato je da je imao nekoliko bliskih prijateljica, i u Trebinju i u Beogradu. Grigorije je prošao „Anikina vremena“, potom Biljanina, beogradske glumice i Kaće (poznata su mi imena i prezimena, ali ih ne navodim iz razumljivih razloga).

Grigorije je Vasilija srušio uz pomoć dvojice igumana iz Zvorničko-tuzlanske eparhije, od kojih je Petar Petrić, iguman manastira Sveti Vasilije Ostroški u Bijeljini, koji preferira muško društvo, dok iguman manastira Sveti Nikola na Ozrenu Danilo Radojičić ima vanbračnu ženu i dijete iz tog braka.
Grigorije je Kačavendinu eparhiju obećao rektoru Bogoslovije u Foči Lazaru Lazareviću, koji je takođe sklon muškom društvu.

Izvori iz patrijaršije tvrde da se Grigorije čak drznuo da ucjenjuje i samog patrijarha Irineja (objede kojima to čini su mi poznate).

AAG liniju podržava i episkop šumadijski Jovan, koji je na to visoko mjesto došao jer je, svojevremeno, ucjenom prisilio igumana manastira Studenica Savu da se povuče, premda je dobio titulu vladike.
Na toj strani je vladika Ignjatije braničevski najveći zagovornik ekumenzima u SPC-u i novotarac koji samovoljno mijenja kanone crkve, te čak tvrdi da se ne mora/treba do kraja poštovati Hristovo učenje.
Uz AAG su još i Hrizostom, vladika bihaćko-petrovački i Maksim, episkop zapadno-američki, a obojica su u dubokim homo vodama.

Amfilohije Radović je učestvovao u nizu sumnjivih poslova sa Miroslavom Miškovićem, kao i sam Grigorije, o čijim kriminalnim radnjama se već sve zna.  

Na AAG strani je i episkop Joanikije Nikšićki, koji se ne dovodi u vezu ni sa kakvim aferama.

Lista onih koji podržavaju Bulovića znatno je duža i na njoj se nalaze gotovo svi najkvalitetniji srpski episkopi.
Među njih se, svakako, ne mogu ubrojati narečeni Pahomije i Filaret, koji jesu pervertiti kao i Vasilije, ali je krajnje licemjerno da ih smjenjuju oni koji su isti kao i pomenuti.


Irineja Bulovića podržavaju i episkopi banjalučki Jefrem, Jovan zagrebački-ljubljanski, Longin (Krčo) srednjezapadno američki, Nikanor vladika banatski, mitropolit dabrobosanski Nikolaj i episkop istočnoamerički Mitrofan, koji su bez mrlje.

Episkop kanadski Georgije (Đokić) dovodi se u vezu sa ljepšim polom, a Konstantin, vladika srednjevropski, optužen je za malverzacije i suspendovan u decembru prošle godine. Na njegovoj smjeni insistira Grigorije, a u crkvi tvrde da je Konstantin nevin. I Konstantin i Georgije (Đokić) su na strani Irineja, episkopa bačkog.

Grigorije insistira i na smjeni mitroplita Nikolaja i vladike Jefrema, a sukob između njih je toliko odmakao da Nikolaj uopšte ne dozvoljava Grigoriju bilo kakav rad u mitropoliji, premda je postavljen za njegovog zamjenika.