piše:
Slobodan Vasković
Milorad Dodik i njegova kamarila
godinama trube kako se bore za interese Republike Srspke i njenih građana, a
istovremeno iste te podanike i istu tu Republiku Srpsku nemilosrdno pljačkaju. Licemjerstvo
bez granica!
Pohlepa i gramzivost su
njihovi motivacioni faktori, a toliko su od tih zala oboljeli da gaze sve pred
sobom. Tako su došli do stadija na kojem brutalno pokušavaju boračkim
porodicama i porodicama palih boraca oteti stanove koje im je dodijelila
Republika Srpska, odnosno firme u njenom vlasništvu. U tom svom kriminalnom,
neljudskom, necivilizacijskom, antinarodnom činu Dodikovi tajkuni imaju
nesebičnu pomoć republičkog pravobranilaštva (čitaj Slobodana Radulja) i ovdašnjih
korumpiranih sudova.
Zakon nije na strani
kriminalaca, ali u Republici Srpskoj je opštepoznata stvar da su Dodikovi
tajkuni, sjecikese i ostali šljam kojim je okružen, iznad svih zakona.
Praštalo - od crkvenog miša do multimilionera
U tu grupaciju spada i Dragan
Praštalo, vlasnik “Mikroelektronike”, koji je u posjed te firme došao pod
krajnje sumnjivim i, što ne reći, nezakonitim okolnostima, garniranim pritiskom
na radnike i mešetarenjem sa akcijama.
Načinom na koji je
Praštalo postao vlanik te firme baviću se u tekstovima koji slijede o ovom
bezobzirnom i bezočnom tajkunu, a za početak je dovoljno reći da je preko “Mikroelektronike”
obavljena jedna od najvećih pljački građana. Riječ je o fiskalizaciji (uvođenju
fioskalnih kasa), procesu u kojem je “Mikroelektronika” imala potpuni monopol
na tržišptu, zahvaljujući odlukama Vlade RS, na čijem je čelu tada bio Milorad
Dodik.
Projekat fiskalizacije
suštinski je bio pljačkanje svih firmi u RS, koje su morale nabaviti fiskalnu
kasu, a iz privrede je na ovaj način izvučeno preko 180 miliona maraka. Od toga
je u privatne džepove otišlo najmanje 100 miliona. Posledica ove nerazumne i
kriminalne akcije jeste zatvaranje na hiljade malih privrednih subjekata, a
desetine hiljada radnika ostale su na ulici.
Dragan Praštalo postao je
multimilioner, sagradio je vilu u Banjaluci (naselje Rosulje) vrijednu preko
tri miliona KM, a po gradu se vozika u novom “Lexusu”, koji košta preko 100.000
evra. O kakvom skorojeviću se radi, potvrđuje činjenica da u vili ima čak dva
lifta. Da ne bude zabune, prije nego što je došao u posjed Mikroelektronike,
Praštalo je, u finansijskom i poslovnom svijetu, bio niko i ništa - imao je
vojni stan od oko 60 kvadratnih metara i zahrđalu “Lančiu”.
otimanje od boraca i porodica palih boraca
Taj i takav skorojević već
godinama pokušava da izbaci devet porodica boraca i palih boraca na ulicu iz
stanova koje su dobili od Republike Srpske, kako bi te stanove prodao i dočepao
se novih milionskih sredstava.
(U jednom slučaju je, zahvaljujući
korumpiranim sudovima, čak djelimično i uspio. O
tome više u nastavcima koji slijede).
Taj i takav Praštalo je
visoki funkcioner Saveza nezavisnih socijaldemokrata i niko iz te stranke nije mu
stao na put, premda on već govoto deceniju teško maltretira i progoni devet
porodica, od kojih je dio iz kategorije palih boraca. Krenimo redom.
Odlukom Upravnog odbora
tadašnjeg društvenog preduzeća “Mikroelektronika” (05.03.2001. god.) izdvaja se
215.000 KM za rješavanje stambenih
potreba radnika deficitarnih stručnih kadrova. Takođe je izvršena dodjela
stanova po redovnoj raspodjeli prema listi od 12.04.2001. Predsjednik Komisije
za bodovanje liste za stanove bio je Milan Mazalica, sadašnji član Glavnog
odbora SNSD-a. Milan Mazalica je i direktor banjalučkog vodovoda, a njegov sin
Srđan Mazalica je narodni poslanik SNSD u skupštini Republike Srpske.
Zgrada je izgrađena na
Starčevici, (ulica Milovana Hrvaćanina), a ni dan danas nije uvedena kao vlasništvo
“Mikroelektronike”. Useljena je u januaru 2003. godine. Vlasnici šest od ukupno
deset stanova vlastitim novčanim sredstvima (30% do 40% od vrijednosti stana),
učestvovali su u izgradnji tog objekta.
Vrlo vrlo važno je istaći
da je jedan od deset pomenutih stanova dobio i Milan Mazalica, visoki
funkcioner SNSD-a.
(U međuvremenu je preduzeće
Mikroelektronika D.D. privatizovano, a krajem 2003. godine je Praštalo,
raznoraznim finansijskim akrobacijama i malverzacijama, otkupio dionice od
radnika i dio državnog kapitala.)
Dana 18.03.2013. godine
preduzeće Mikroelektronika A.D., čiji je zakonski zastupnik direktor Dragan
Praštalo, podnijelo je tužbu Osnovnom sudu u Banjaluci u kojoj traži da 9
stanara, boraca Vojske Republike Srpske i porodica poginulih boraca, napusti
svoje stanove koje su stekli na legalan i zakonit način i izađu na ulicu - u
roku od 30 dana. (svi dokumenti su u mom
posjedu)
Tokom jula i avgusta 2003.
izvršen je otkup kadrovskih državnih stanova
i uredno uknjiženje u katastar (tri stana). Među onima koji su se uknjižili
je i Mazalica. Ostali stanovi nisu otkupljeni zbog žalbe osme osobe sa boračke
liste (sedam prije nje je dobilo stan).
Nakon žalbe tog
nezadovoljnog borca, lista sa redovne raspodjele (sedam stanova) je poništena
Rješenjem Osnovnog suda u Banjaluci broj RS-620/01, od 30.01.2003. godine, a
sve je potvrđeno Rješenjem Okružnog suda u Banjaluci broj -128/03 od
27.06.2005.
Ovim rješenjima je
naloženo Mikroelektronici A.D. da izvrši ponovnu raspodjelu stanova. Tada
Praštalo “shvata” da bi možda mogao da se dokopa zgrade i proda državne stanove
kao svoje, uz pomoć podmićenih advokata i sudija.
On nije htio provesti sudsku
odluku, pa je kažnjen novčanom kaznom u iznosu od pet hiljada KM. Nakon toga
direktor Praštalo poziva sve radnike sa poništene liste i zahtijeva od njih da kupe “vrlo povoljno” stanove od preduzeće Mikroelektronika A.D., a
on će im, u ime toga, naknadno povećati platu (Dopis broj 05-05/07 od 04.01.2007).
Revoltirani tim sumnjivim
radnjama, borci podižu krivičnu prijavu protiv Praštala zbog neizvršenja sudske
odluke o ponovnoj raspodjeli.
Odlukom Osnovnog suda
broj 71 0 K 089850 10K od 12.11.2010. godine Praštalo je osuđen na 6
mjeseci zatvora, uslovno 1 godina.
Pošto Ugovori o dodjeli
stanova nisu bili poništeni, a Praštalo nije htio izvršiti ponovnu raspodjelu,
borci se obraćaju Osnovnom sudu u Banjaluci sa zahtjevom da donese Prijedlog rješenja
koje zamjenjuje ugovor o otkupu stana. Proces je, nakon ogromnog razvlačenja,
još uvijek u toku.
Praštalo i dalje insistira
tužbama da mu se stanovi “vrate”, a prijeti stanarima da ne smiju ići u
javnost. Mnogi od njih zaista su ozbiljno shvatili njegove nasilne istupe, te
se plaše, ubijeđeni da pravda za njih ne važi. Uz to, smatraju da će Praštalo
potplatiti sudije i oteti im stanove (kao što se to već desilo u jednom
slučaju), koje su dobili od Mikroelektronike, dok je ona bila u državnom
vlasništvu. Preciznije, koje su dobili od Republike Srpske.
Praštalo jedino nije tužio Mazalicu
Interesantno je da
Praštalo nije tužio samo jednog stanara - Milana Mazalicu, iako je on u posjed
stana došao kao i ostalih devet radnika Mikroelektronike. Samo ta činjenica
govori o kako bijednom i užasavajućem aktu se radi i koliko je Praštalo ubijeđen
da može činiti šta hoće. Samo zato što je član SNSD-a i Dodikov tajkun, preko
kojeg je u private džepove otišlo 100 miliona maraka otetih fiskalizacijom.
Još je interesantnije da
ni Milan Mazalica, a ni njegov sin Srđan Mazalica nisu nikada pokušali da preko
organa SNSD-a ili, pak, u Narodnoj skupštini RS zaustave ovu sramnu, kriminalnu
i neljudsku otimačinu iza koje stoji njihov stranački kolega Dragan Praštalo.
Mazalice su svoje komšije
prepustili na milost i nemilost tajkunu, kojem je malo 100 miliona do kojih je
došao na nezakonit način provedenom fiskalizacijom, već hoće da otme i stanove
porodicama boračkih kategorija. (nastaviće
se)
